คอลัมน์ Booklizm by Krit
1.เรื่อง : เคหาสน์เทวีนิทรา House of the Sleeping Beauties
ผู้เขียน : ยาสึนาริ คาวาบาตะ
แปล : แดนอรัญ
แสงทอง
สำนักพิมพ์ : นาคร
มันเป็นความอุกอาจกล่าวถึงการเสพสังวาสกันอย่างถึงพริกถึงขิง ด้วยภาษาอันแสนสุภาพกลิ่นอายการเสพสังวาสที่หอมหวนรัญจวนใจของสงวนจากเด็กสาวที่งามตึงเปล่งปลั่งเกลี้ยงเกลาและแสนสะอาดหมดจดไร้ร่องรอยอันเป็นสุนทรียะยากที่จะได้พบเห็นชวนให้คิดสะเทือนอารมณ์ต้องน้ำตาไหลพรากออกมาถึงความหม่นหมองหดหู่ในวัยชรา
“เคหาสน์เทวีนิทรา” เป็นวรรณกรรมสุดแสนอีโรติกจากปลายปากกานักเขียนแดนปลาดิบระดับรางวัลโนเบล มันจะคงกระพันชาตรีตราบที่มนุษย์กันยังเสพสังวาสกันอยู่ มันจับอสูรร้ายหลายตนมาเผชิญหน้ากัน ตนหนึ่งคือดำกฤษณาอันลุ่มร้อน อีกตนคือภาวะใกล้ตายของมนุษย์ที่เรียกว่าวัยชราและตนแห่งความด้านชาของมโนธรรมอันเนื่องจากการประพฤติปฏิบัติไปตามกรอบของขนบธรรมเนียมประเพณีนำมาซึ่งเหตุและผลที่ออกมาแบบมาว่า… การเสพสังวาสเป็นเรื่องของความดีงามหรือความชั่วร้ายที่จะกระทำหรือปกป้องกัน….!!!
2.เรื่อง : ชาร์ล็อตต์แมงมุมเพื่อนรัก Charlotte’s Web
ผู้เขียน : อี.บี.ไวท์
แปล : คณา คชา
สำนักพิมพ์ : แพรวเยาวชน
หมูในโลกนี้ล้วนเกิดมาพร้อมชะตากรรมเดียวกันนั่นคือ ไม่พ้นต้องกลายเป็นอาหารอันโอชะของมนุษย์
นั่นทำให้หมูที่ไม่ยอมก้มรับชะตากรรมของตนจำเป็นต้องแสดงความสามารถเกินหมูธรรมดาเพื่อเอาชีวิตรอด
หมูเหล่านี้เองที่กลายเป็นพิเศษ ติดอยู่ในความทรงจำ และเป็นที่รักของคนทั่วโลก
วิลเบอร์เป็นหมูประเภทนี้ หมูที่รักชีวิต รักความงดงามของโลก รักมิตรภาพในหมู่เพื่ิอนสัตว์ด้วยกัน มันไม่อยากตาย เพราะโลกช่างน่าอยู่เหลือเกิน
โชคดีที่วิลเบอร์มีเพื่อน ในชีวิตจริงของคนก็เช่นกันหลายครั้งที่คนเราต้องทบทวนความจริงข้อนี้ บางครั้งชีวิตก็ไม่สมหวังสมบูรณ์ แต่ทุกอย่างลุล่วงไปได้เพียงเพราะเรามีเพื่อน…
และที่สำคัญ… เราเป็นเพื่อนด้วย…
วิลเบอร์เคยถามชาร์ล็อตต์ว่าทำไมจึงช่วยเหลือเขาถึงขนาดนี้ ทั้งที่เขาไม่เคยทำอะไรให้ชาร์ล็อตต์เลย แมงมุมตอบว่า เพราะวิลเบอร์เป็นเพื่อน และนั่นก็เพียงพอแล้ว….
3.เรื่อง : ปาปา เฮมิงเวย์ PAPA HEMINGWAY
ผู้เขียน : เอ.อี.ฮอทชเนอร์
แปล : ณรงค์ จันทร์เพ็ญ
สำนักพิมพ์ : สมิต
บันทึกบั้นปลายชีวิตของเฮออร์น เฮมิงเวย์ นักเขียนอเมริกานามอุโฆษซึ่งได้รับรางวัลโนเบลและพูลิตเซอร์
“คนเราทุกคนมีความสิ้นสุดของชีวิตเหมือนๆกันทั้งนั้น จะต่างกันก็แต่เรารายละเอียดของแต่ละคนว่ามีการดำเนินชีวิตอย่างไรและตายอย่างไร เพราะตรงนี้แหละที่จะชี้ให้เห็นว่า คนเรานั้นมีความแตกต่างกันอย่างไร”
“ปาปา เฮมิงเวย์” นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษ เขาเป็นคนพอใจในชีวิตของการผจญภัยและเป็นอัจฉริยะเป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลและพูลิตเซอร์ เป็นทหารอาสาที่มีอยู่ในแถบภูเขาซอว์ทุธ แห่งไอดาโฮ ซึ่งเขาจะไปล่าสัตว์ที่นั่นในฤดูหนาว มีห้องแบบอพาร์ทเม้นท์อยู่ในนิวยอร์กหนึ่งแห่ง มีเรือยอช์ทแบบพิเศษสำหรับตกปลาในย่านกระแสกัลฟ์สตรีมหนึ่งลำ มีอพาร์ทเม้นท์หนึ่งแห่งที่เมืองริตช์ในปารีส และอีกที่เมืองกริตตีในเวนิส เขามีชีวิตสมรสที่มั่นคง เป็นคนไม่มีโรคประจำตัวที่ร้ายแรง และเป็นคนที่มีเพื่อนดีๆอยู่ทั่วไปทุกแห่งหน แต่ว่าวันนั้นในเดือนกรกฏาคม บุรุษผู้ซึ่งเป็นที่ริษยาของคนอื่นๆมากมายนั้นก็ได้ใช้ปืนลูกซองยิงตัวตาย…!!!
ชีวิตของ”ปาปา เฮมิงเวย์”มีสีสัน น่าศึกษาทั้งในแง่ที่เป็นมนุษษย์ปุถุชนคนหนึ่ง และในแง่ของศิลปินผู้สร้างสรรค์งานศิลปะชั้นสูงงานเขียนของเขาเรียกร้องให้มนุษย์กล้าหาญ ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ยึดมั่นในความสัตย์ ความจริง ความเข้มแข็งความทรหด ไม่สะท้านสะเทือน ความสง่างาม ความสูงส่ง เกียรติภูมิ และศักดิ์ศรี ทว่าในโลกแห่งความเป็นจริง นิสัยส่วนตัวบางอย่างและปฏิบัติกับคนรอบข้างของเขา บางทีก็ไม่เหมือนชีวิตในนิยายที่เขาได้บรรจงร้อยเรียบเรียง…”ปาปาเฮมิงเวย์” ผู้เป็นอีกหนึ่งตำนานวรรณกรรมระดับโนเบล!!!