คอลัมน์ Booklizm by krit
1.เรื่อง : เด็กชายในชุดลายทาง The Boy in the Striped Pyjamas
ผู้เขียน : จอห์น บอยน์ John Boyne
แปล : วารี ตัณฑุลากร
สำนักพิมพ์ : แพรวเยาวชน
“เด็กชายในชุดลายทาง The Boy in the StripedPyjamas” ผลงานที่ครองใจและเรียกน้ำตานักอ่านมาแล้วทั่วโลก ที่เล่าผ่านมุมมองของ”บรูโน่” เด็กชายวัย 9 ขวบและมิตรภาพระหว่างริมรั้ว ซึ่งงอกงามขึ้นในสถานที่เหนือความคาดหมาย
“บรูโน่”เด็กชายวัยเก้าขวบผู้ไร้เดียงสาที่ต้องจากบ้านของตัวเองมาอยู่บ้านหลังใหม่ซึ่งต่างไปจากเดิมมาก แม่ให้เหตุผลแต่เพียงว่าต้องย้ายตามงานของพ่อที่เป็นนายทหารใหญ่ของกองทัพ ที่นี่เขาไม่มีเพื่อนเลยในละแวกที่อาศัยอยู่ แต่เมื่อเมื่อบรูโน่มองไปที่หน้าต่างห้องนอนเขาสังเกตุเห็นพวกผู้ชายทั้งเด็กและผู้ใหญ่สวมชุดลายทางเหมือนชุดนอนต้องอาศัยอยู่แต่ภายในรั้ว…
วันหนึ่งบรูโน่ตัดสินใจเดินไปแถวๆรั้วและพบกับ”ชมูเอล” ซึ่งนั่งอยู่ในรั้วอีกด้าน ทั้งคู่แตกต่างกันมาก บรูโน่เป็นเด็กที่มีร่างกายสมบูรณ์ช่างพูดร่าเริงผิดจากชมูเอลเป็นเด็กเงียบขรึม หน้าตาเศร้าสร้อยและผ่ายผอม จากวันนั้นเป็นต้นมา บรูโน่มักจะแอบไปพูดคุยกับชมูเอลพร้อมกับเอาอาหารและขนมไปให้ มิตรภาพริมรั้วเด็กทั้งสองเริ่มงอกงามอย่างรวดเร็ว… แต่ทว่ามิตรภาพระหว่างรั้วลวดหนามของเด็กทั้งสองในช่วงระยะเวลาเพียงหนึ่งปีก็มาถึงจุดเปลี่ยนพลิกผันนำพาให้โชคชะตาของทั้งบรูโน่และชมูเอล มิอาจช่วยให้กลับมาเหมือนดังเดิม…!!!
2.เรื่อง : แม่เบี้ย
ผู้เขียน : วาณิช จรุงกิจ อนันต์
สำนักพิมพ์ : เพกา
สายน้ำ ความหลัง ชายหนุ่ม หญิงสาวและงู…
บ่อยครั้งที่เมขลารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแม่มดหรือหมอผีอะไรสักคนที่คุ้นเคยกับสัตว์เลื้อยคลานพิษร้ายแรงเช่นงูเห่าทั้งที่ตัวเธอเองไม่เคยนึกเอ็นดูสัตว์เลื้อยคลานชนิดใดๆเลย ไม่เคยรู้สึกว่าตนเองต้องการจะใกล้ชิดสนิทสนมเลี้ยงดูสัตว์เลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ประเภทไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งงูเห่า
แต่งูเห่าใหญ่ที่คุ้นเคยอยู่กับเธอนี้เป็นกรณีพิเศษแม้เธอจะชิงชังรังเกียจแต่เธอไม่เคยเกิดความรู้สึกใดๆ ว่าจะต้องจำกัดมันให้พ้นไปเลย อาจจะด้วยความตระหนักแน่แก่ใจในความเชื่อมั่นที่สั่งสมมาแต่เด็กว่ามันไม่เป็นอันตรายต่อเธอมันไม่เคยแสดงทีท่าจะทำร้ายเธอ…
งูตัวนี้วนเวียนอยู่ในบ้านหลังนี้มานมนาน จะนานตั้งแต่สมัยไหนเมื่อไรก็ไม่อาจจะรู้ มันอาจจะอยู่ที่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่เริ่มสร้างเลยก็ได้ เธอไม่เคยมีความรู้เลยว่างูเห่าตัวหนึ่งจะมีอายุยืนยาวสักเท่าไร มันควรจะเติบโตเต็มที่แค่ไหน เธอรู้จักงูตัวนี้มาตั้งแต่จำความได้และไม่เคยเห็นว่ามันเติบโตไปจากที่เคยเห็น
“แม่เบี้ย” เรื่องราวที่โยงใยระหว่างสายน้ำ ชายหนุ่ม หญิงสาวและงูกับบรรยากาศไทยๆที่ช่วยเพิ่มเสน่ห์และมนต์ขลังให้น่าชวนติดตามวรรณกรรมไทยร่วมสมัยคลาสสิคเรื่องนี้
3.เรื่อง : สิ้นชาติ
ผู้เขียน : “บันทึกของอดีตนายกรัฐมนตรีเ
หงียนเกากี”
แปล : พงษ์ พินิจ
สำนักพิมพ์ : การเวก
สิ้นชาติเป็นบันทึกของอดีตนายกรัฐมนตรีและรองประธานาธิบดีเวียดนามใต้ (ช่วงสมัยสงครามเวียดนาม) ที่ชื่อเหงียนเกากี ซึ่งอาจจะถือเป็นเยี่ยงอย่างอันดีแก่ชนชาติทั้งหลายในภูมิภาคต่างของโลกรวมทั้งของไทยเราเองที่จะได้เห็นการแตกความสามัคคีของคนในชาติจนนำไปสู่ความสิ้นสูญของความเป็นชาติได้
ในสิ้นชาติควรเป็นอุทาหรณ์ของผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบในความปลอดภัยของประเทศชาติ ใครๆปากก็อ้างว่ารักชาติ แต่อ่านสิ้นชาติดูว่ารักชาตินั้นถูกหรือเปล่า
เวียดนามนั้นได้เรียนรู้ก้าวผ่านเป็นความรักชาติ สมัครสามานสร้างชาติ จนบัดนี้ความเจริญของชาติกำลังก้าวหน้าไปอย่างมั่นคงและรวดเร็วยิ่ง ผิดกับเพื่อนบ้านบางประเทศที่ทำท่าย่ำอยู่กับที่ ซ้ำยังมีคนในชาติอีกหลายคนบ่อนทำลายให้ร้ายชิงชังชาติตนเองพร้อมแสวงหาผลประโยชน์จากการแตกแยกยุยงส่งเสริมปลุกปั่นแต่ก็ยังพร่ำเพ้อว่าตนเองเป็นคนรักและหวังดีต่อชาติ
ดังคำว่าทั้งโกงทั้งกินแบบนั้น”ชาติ”จะอยู่ได้อย่างไร!!!
จากเหงียนเกากีผู้เคยมีอำนาจในแผ่นดินจนถึงเหงียนเกากี ผู้ไม่มีแม้แต่ชาติของตนเองและพฤติกรรมยอกย้อนของอเมริกามหาพันธมิตร
สิ้นชาติอ่านแล้วจะรู้ว่าทำไมชาติจึงสิ้น…!!!