Booklizm by Krit
1.เรื่อง : ชีวิตเสี่ยงๆ
ผู้เขียน: ภีศเดช รัชนี (ภ. ณ ประมวญมารค), ม.จ.
สำนักพิมพ์ : แพรว, สนพ.
ชีวิตของหม่อมเจ้าภีศเดช รัชนีบนดิน บนทะเล บนดอย
“ชีวิตเสี่ยงๆ” คือเรื่องราวชีวิต ประสบการณ์ของท่าน ซึ่งเมื่อเขียนหนังสือท่านใช้นามแฝงว่า “ภ.
ณ ประมวญมารค”
ท่านเป็นนักเรียนนอก สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ และระหว่างศึกษาเกิดสงครามต้องไปเป็นทหารอังกฤษทำการฝึกรบในอินเดียและกลับเข้ามาเมืองไทยในฐานะเสรีไทย ต้องกระโดดร่มลงและไปประจำการที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี จนสงครามสงบกลับไปศึกษาต่อที่อังกฤษสำเร็จแล้วกลับมาเมืองไทย คราวนี้ริเริ่มทำงานในฝ่ายการตลาดและประชาสัมพันธ์ที่บริษัทเชลล์แห่งประเทศไทย ก่อนที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในหลวง รัชกาลที่ 9 ได้ทรงโปรดเรียกใช้ท่านภี ได้ถวายงานใกล้ชิดพระองค์ท่านนับตั้งแต่โครงการพระราชดำริห้วยทราย ตราบกระทั่งโครงการหลวงที่ดอยอ่างขางถือกำเนิดขึ้น “ท่านภีศเดช” ทรงงานใกล้ชิดกับในหลวงมาตลอด ในหลวงทรงวางพระราชหฤทัยให้เป็นประธานมูลนิธิโครงการหลวง อีกทั้งท่านภีศเดชผู้นี้ทรงเป็นเสมือนพระพี่เลี้ยง พระสหาย ในครั้งที่ในหลวงทรงเล่นกีฬาและต่อเรือใบ…
“ชีวิตเสี่ยงๆ” มิเพียงแค่ประวัติชีวิตของท่านภีศเดชเท่านั้น แต่ยังมีแง่มุมเกร็ดเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับในหลวงอย่างน่าประทับใจมากมายล้นพ้นและกับการที่ท่านได้ถวายงานอย่างเข้มแข็งและด้วยดีมาตลอดตราบจนสิ้นชีพิตักษัย
สิริชันษา100ปี
2.เรื่อง : ดลจิตภุมริน
ผู้เขียน : ‘รงค์ วงษ์สวรรค์
สำนักพิมพ์ : แพรว สนพ.
“ดลจิตภุมริน” นวนิยายอีโรติกร่วมสมัยกระเทาะเปลือก แล้วเปลื้องหัวใจธาตุแท้ของชายหญิงในสังคมชั้นสูงผู้ที่ดูเหมือนจะป่วยไข้ทางใจและทางศีลธรรมอย่างยากที่จะหาอะไรมาเยียวยา…
“ดลใจภุมริน” สาวสวยสายมั่นในบุคลิกมีความดุดันแฝงไว้ในรอยยิ้มอันอ่อนโยน ลีลามีสมดุลเซ็กซ์แอ๊พพีลรุนแรงจนใครบางคนอยากจะเอาลิ้นเธอมากัดดุนเล่น ผู้ชายทุกคนอยากจะครอบครองเธอด้วยความกระหายอยาก…ลิ้มชิมรส!
แบบหรรษาด้วยถ้อยคำรำพึงเป็นทำนอง “เพลงแผ่วโผยในซอกเนื้อหล่อน กระซิบหื่นหรรษ์ “นะคะ Uuuh! drink my sweet juicy pussy-daring! ”
” ดลใจภุมรินfuck me or I fuckU” Oooh! I’m or yours! hot hungry cunt…”
ด้วยการเสพสังวาสอย่างครึกโครมอีกทั้งถ้อยคำก็ดูเหมือนว่าจะปรุงแต่งอย่างหยาบคาย แต่หยาบอย่างพอเพียงที่จะให้นักแสลงกาม ตั้งคำถามว่างานเขียนที่ลึกซึ้งทำไมท่านจึงได้ชื่อว่าเป็นเทพเป็นอรหันต์ เป็นกูรู สำนวนเพียวนม! อมตะนิรันดร์กาลจวบจนตราบสิ้นชีวาวาย…`รงค์ วงษ์สวรรค์°°°
3.เรื่อง : ปรัชยาไส้
ผู้เขียน : อาจินต์ ปัญจพรรค์
สำนักพิมพ์ : มติชน
“ปรัชยาไส้”… บรรยายการดำเนินชีวิตของปุถุชนคนสามัญ แม้หลายต่อหลายท่านอาจจะมองพวกเขาต่างล้วนหาเช้ากินค่ำไม่มีเวลาติตรองความคิด ความเชื่อ หรือแม้แต่ความรู้สึกตนเอง แต่ในความเป็นจริงชาวบ้านร้านถิ่นนี้แหละ ที่มีความคิดความสามารถอย่างน้อยก็มี”กิ๋น”หรือวิธีการที่จะดำรงชีวิตเอาตัวรอดในสังคม พวกเขาล้วนมี”ปรัชญา” ประจำใจโดยไม่ต้องไปหวังพึ่งนักคิดนักเขียนนักปราชญ์ ฟุ้งเฟืองไปตามเรื่องตามราวที่ไม่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตแต่พวกเขาก็ยังสามารถ”ยาไส้” ให้แก่ชีวิตจนกลายเป็น”ปรัชยาไส้” ที่แม้จะดูแสนธรรมดาแต่แท้จริงลึกซึ้งยิ่งนัก
เพราะอย่างน้อยก็เป็นการเผยให้เห็นความสามัญอันแสนวิเศษ…!!!